Düşündüm de...Eşim, müzik öğretmeni, çalgı yapımcı. İşsiz kalsa barlarda müzik yapar, çalgı yapar, parasını kazanır. Ablam, Demet; gazeteci, güzel yazar, güzel fotoğraflar. Hiç olmadı işi gücü, fotoğrafcılık yapar yine yolunu bulur. Dostum Berrom, sağlıkçı, devlet işinden çıktı mı misal, özel bir labaratuvara girer, az da olsa yine yolunu bulur. Arzucum, bir başka dostum; ingilizce okutmanı, kafası eser basar istifayı, turistlere rehberlik yapar falan...Herkesin bir vasfı, bir meziyeti varmış meğersem. Bir de Yeditepe İstanbul' da Havva Ana Önemin nişanlısına dükkanı soyulunca demişti, hangi işten keyif alıyorsan onunla başla, yeniden hayatını bu şekilde kur, öyle mutlu olursun...
Ben...Ayşe Altuntaş, 2008den beri de Ayşe Altuntaş Erdiş. Devlet memuru, sınıf ögretmenligi mezunu, 2011den beri anne:)
Öyle bişeyim ki ben, agresifim, gıcığım, ekşi sözlük yazarıyım:) Kimse benle geçim etmez:) Ağzım iyi laf yapar diyim, radyo programı yapayım, birisi arar sinir sinir konusur basarım kalayı, şutlanırım işimden:) Sinema çok severim, eleştirmeni olayım desem, herkes izledi diye matrix serisini izlemedim:) Herkes okudu diye best seller okumam harry potterlar hariç;) Cem Yılmaza herkes gülüyor, evime cd si girmiş deil, cidden gülmüyorum, anlamıyorum belki benim iq düşüklüğüm...
Ha aykırı olayım, herkesin yaptıgını yapmayayım diye bir kibirim de yok. Mesela tükürdüğümü yalarım ki ben:) Hayatta çizmenin içine pantolon sokmam, seyis gibi gezmem dedim, baktım yakısıyor yahu hatunlara, ben de başladım:) Her Sivaslı esmer genç kızın hayali, esmer ten sarı gölge, ben de yaptırdım Kibariye misali:) Düğünümde kırmızı kuşak da bağladım, altın bilezikleri de taktım şıkır şıkır, böööğğğk:))
Yani vallahi de billahi de uyum sağlamaya çalışıyorum dünyaya:) Sonra baktım ki bir ütü yaparken bir de yemek pasta börek hazırlarken kimse ilişmiyor bana:) O zaman ne sinir kalıyor ne stres. Güzel de yapıyorum bunları...
Ütü yapmanın blogunu hazırlayamadığımdan olsa gerek hadi dedim yemek blogum olsun benim de:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder